دوران عقد یکی از شیرینترین دوران زندگی زناشویی است اما متاسفانه برای برخی به بدترین دوران زندگیشان تبدیل میشود تا جایی که تصمیم میگیرند به صورت توافقی از یکدیگر جدا شوند. زمانی که مراحل طلاق توافقی در عقد مطرح می گردد لزوما بدین معنی است که نزدیکی بین زن و مرد شکل نگرفته است. در این حالت زن دارای بکارت می باشد. در هنگام طلاق توافقی در دادگاه باید این موضوع مطرح گردد زیرا تاثیر به سزایی در رای قاضی و پرونده خواهد شد.
همان گونه که قانون ازدواج را محترم شمرده و برای نظم بخشیدن به آن قواعدی وضع کرده ، طلاق را نیز یک راه حل برای اختلافات و مشکلات جدی در نظر گرفته است. براساس قوانین و موازین کشور طلاق از سه راه زیر امکان پذیر است:
اگر زن و شوهری بخواهند به صورت توافقی در دورانی که هیچ رابطه جنسی بین آنها شکل نگرفته و زن باکره است از یکدیگر جدا شوند، طلاق توافقی در زمان عقد بین آنها اتفاق می افتد. طلاق توافقی منوط به توافق زن و شوهر در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.
زوجین باید مدارک زیر را برای انجام طلاق توافقی آماده کرده و به پیوست دادخواست توسط خود یا وکیل خود ارائه نمایند:
پیشنهاد میکینیم مقاله مدارک لازم برای صیغه موقت را هم مطالعه کنید.
برای این که طلاق توافقی در دوران عقد داشته باشید باید مراحل زیر را انجام دهید.
زوجین ابتدا باید در دفاتر خدمات قضایی، اقدام به ثبت دادخواست طلاق توافقی کنند. پس از آن برای زوجین پیامکی ارسال می شود که در آن شعبه ی مربوطه و تاریخ رسیدگی و مراجعه مشخص می شود. زن و شوهر هر دو باهم باید در تاریخ مقرر به شعبه مراجعه کنند و در جلسه ی رسیدگی حاضر شوند و خواسته ی خود مبنی بر صدور گواهی عدم امکان سازش یا طلاق توافقی را مطرح کنند. در همین جلسه قاضی دادگاه طرفین را به داوری ارجاع می هد.
زوجین باید داورانی از بین بستگان یا آشنایان مورد اعتمادشان به دادگاه معرفی کنند. چنانچه زوجین نخواهند یا نتوانند داوری معرفی کنند، دادگاه رأسا مبادرت به انتخاب داور می کند.
همچنین، زوجین از طرف دادگاه به مراکز مشاره هم ارجاع داده می شوند. زوجین در این مراکز علت عدم توافق خود را مطرح می کنند و مشاور سعی در ایجاد سازش بین زوجین می کند. اگر این سازش حاصل نشد مشاور نظر کارشناسی خود را به صورت مکتوب و مدلل به دادگاه اعلام می کند.
پس از وصول نظر مشاور و داور به شعبه ی دادگاه، قاضی آنها را بررسی و سپس گواهی عدم امکان سازش را صادر میکند. بهتر است زوجین در همان جلسه ی دادگاه حق تجدیدنظرخواهی و فرجامخواهی خود را ساقط کنند تا رای دادگاه قطعی شود. مدیر دفتر دادگاه گواهی قطعیت را در سه نسخه صادر و به هریک از طرفین نسخه ای میدهد.
توجه:
این گواهی سه ماه اعتبار دارد، یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و پس از این مدت اعتبار این گواهی و کلیه ی توافقات در آن از بین خواهد رفت.
پس از صدور این گواهی ، اگر زوجه باکره باشد باید قبل از اجرای صیغه ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد. سپس زوجین به دفتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و صیغه ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.
اگر زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار میکند، در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغهی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیلهی دفترخانه به اطلاع وی میرسد. اگر زوج برای مراجعه به دفترخانه همکاری نکند و زوجه بنابر اعلام دادگاه صادرکننده ی رأی یا به موجب سند رسمی در اجرای صیغه ی طلاق وکالت بلاعزل داشته باشد، حضور نیافتن زوج، مانع اجرای صیغهی طلاق و ثبت آن نیست.
نکته :
مدت زمان طلاق توافقی حداقل ۳ روز و حداکثر یک ماه به طول میکشد.