یکی از مسائلی که ممکن است عروس در خانواده همسرش با آن رو به رو شود، وجود یک خواهرشوهر حسود است. که اگر نحوه ی برخورد مناسب با او را به کار نگیرد می تواند منجر به داشتن یک زندگی پر از کشمکش برای وی شود.
نحوه ی برخورد با خواهرشوهر باید مرحله به مرحله پیش برود؛ با گذشت و مهربانی کردن شروع و راهکارهایی مختلفی مثل:
با صبر و حوصله و رعایت ادب به کار گرفته شود.
پیش از هر اقدامی باید علت رفتار او را پیدا کنید. چرا که می توان برخورد درست با او را یافت.
گاهی با رصد کردن رفتار او در موقعیت های مختلف و یا بعد از اتفاقات و برخوردهایی که پیش می آید، می توان علت حسادت او را پیدا کرد.
سپس با تکرار نشدن آن موقعیت ها و اتفاقات، جلوی حسودی کردن او را گرفت.
اگر هیچ علتی برای حسادت خواهرشوهر پیدا نشد، بهتر است خیلی رسمی و محترمانه، بدون کنایه و صریح از خود او علت رفتارش را پرسید.
حتی اگر پاسخ روشنی ندهد و همه چیز را انکار کند حتما از بین صحبت هایش می توان به سر نخ هایی در مورد علت کارهایش رسید.
بعضی از اوقات اطرافیان جملات و توضیحاتی را برای دلداری به عروس و آرام کردن او بعد از مشاهده ی رفتارهای حسادت آمیز خواهرشوهر به کار می برند، که از لا به لای این صحبت ها نیز شاید بتوان علت رفتار خواهرشوهر را کشف کرد.
کنترل خشم مهارتی گران بهاست که هر فردی با دارا بودنش قدرت حل صحیح تمامی مسائل زندگی خود را خواهد داشت.
بنابراین عروس خانم و البته دوستداران او در تمام لحظه های مواجه شدن با رفتارهای غلط خواهرشوهر باید خشم خود را کنترل کنند و هرگز اجازه ی عصبانیت را به خود ندهد.
به محض ورود عصبانیت برخوردهای طرفین شدیدتر و طولانی تر می شود و ارتباطات خراب تر خواهد شد.
در حین دلخوری هایی که پیش می آید به هیچ عنوان نباید نه به خواهرشوهر و نه به هیچ یک از اعضای خانواده اش توهینی شود.
همواره و در هر لحظه باید ادب را رعایت کرد تا مبادا مقصر اصلی در بین توهین ها گم شود.
در واقع علاوه بر این که به طور کلی با ادب بودن یک معیار ارزشی برای هر فرد به حساب می آید، با رعایت ادب حین برخوردهایی که با او پیش می آید، دیگران نیز به او تذکر داده و امکان دارد همین تذکرها و نصیحت ها باعث اصلاح رفتار او گردد و یا حداقل رفتارهای آزار دهنده اش را تکرار نکند.
باید با زبان خوش با او برخورد کنید تا هم او را بیش تر از پیش تحریک نکنید و هم حرمت ها شکسته نشود.
به طور قطع تغییر رفتار یک چنین فردی و یا پایین آمدن سطح بدرفتاری های او به صورت آنی و به شکل یک دفعه ای نخواهد بود.
نیاز به زمان است، پس برای رسیدن به یک نتیجه ی مطلوب باید صبوری کرد.
کاملا واضح است که در هر شرایطی حفظ شخصیت و اعتبار اشخاص علاوه بر این که بر دیگران واجب است، بر خود شخص هم باید واجب است.
در رابطه با ارتباط عروس و خواهرشوهر هم این مسئله صادق است، یعنی به هیچ عنوان عروس خانواده نباید به خیال:
در مقابل ناهنجاری های اخلاقی خواهرشوهر خود مظلوم و بی صدا بوده و با این معضل بزرگ زندگی خود منفعلانه برخورد کند.
بلکه باید با رعایت نکات گفته شده انزجار خود را از این بدرفتاری ها نشان بدهد.
انجام یک سری کارها اوضاع را خراب تر کرده، مشکل را به یک مصیبت بزرگ و غیر قابل حل تبدیل خواهد نمود.
عروس خانم بلافاصله بعد از دیدن یک برخورد یا شنیدن یک حرف از خواهرشوهر نباید برای خود از کاه کوه بسازد.
تا بتواند توانایی درست تجزیه و تحلیل رفتارها و برخوردها را داشته باشد و کنترل اوضاع از دستش خارج نشود.
غرغر کردن و شکایت های پیاپی از خواهرشوهر نزد همسر نه تنها کوچک ترین کمکی به برطرف کردن مشکل نخواهد کرد بلکه باعث کلافگی و خستگی شوهر می شود.
شوهر با قرار گرفتن در این موقعیت کاملا مستأصل می شود و توانایی فکر کردن صحیح را از دست می دهد.
گاهی با یک جانبداری یک طرفه اوضاع را بدتر از قبل می کند.
چه بسا در بعضی از مواقع با جانبداری کردن از همسر خود باعث بیش تر شدن شعله ی حسادت در خواهرش شده می شود.
یا با طرفداری کردن های بی دلیل و غیر منطقی از خواهر خود باعث تحریک همسرش شده و او را نیز دچار حسادت گرداند.
این که عروس هم مثل آینه مانند خواهرشوهرش عمل کند، تنها نتیجه ای که برای آن دو و سایر اعضای خانواده دارد یک جنگ تمام عیار خواهد بود.
یک چنین جنگی حتی اگر به جدایی و طلاق ختم نگردد، قطعا دو خانواده با بیماری روحی و روانی از خود به جای خواهد گذاشت.
که این خانواده نه از کنار هم بودن لذت می برند و نه حتی لذتی در تنها بودن شان وجود خواهد داشت.
چراکه مدام در فکر ضربه زدن به همدیگر هستند و قطعا هیچ فرصتی برای فکر کردن به زندگی و زیبایی های آن نخواهند داشت.
بنابراین:
و خلاصه مثل او شدن فقط و فقط فاجعه آفرین خواهد بود.
علت های حسادت و گستاخی خواهرشوهر هر آنچه که باشد، به طور حتم یکی از این علت ها احساس کمبود و داشتن ضعف است؛ حسی که در وجود تمامی افراد حسود موجود است و وجود همین حس باعث می شود که آن ها برای انکار داشتن چنین نقص هایی در خود دست به آزار رساندن دیگران می زنند.
پس اگر به منظور تنبیه او نقاط ضعف او را به رخش بکشید یا بداخلاقی هایی که در رفتار او وجود دارد حتی اگر به طور واضح برای همگان مشخص شده باشد، فقط و فقط باعث می شود که احساس داشتن کمبود در او بیش تر شده و بر حسادتش اضافه شود.
وقتی بین عروس وخواهرشوهر مشکلی پیش می آید، این که عروس خانواده دیگران را هم متهم به سهیم بودن در رفتار زشت خواهرشوهر کند و یا کلا آن شخص را مسبب رفتار غلط خواهرشوهر خود بداند، به طور حتم دامنه ی برخوردها گسترده تر می شود.
کم کم اعضای خانواده نیز با هم درگیر شده و جز ایجاد کینه هیچ نتیجه ای ندارد.
برای برخورد باید مرحله به مرحله پیش رفت، شاید در مراحل اولیه به جواب رسید و دیگر نیازی به انجام مراحل بعدی وجود نداشته باشد.
یعنی وقتی اولین برخوردهای اشتباه دیده می شود، می توان نسبت به آن ها چشم پوشی کرد.
ممکن است همین گذشت عروس خانم او را شرمنده کند و دست از رفتار ناشایست خود بردارد.
گذشت کردن از اشتباهات رفتاری خواهرشوهر اگر با مهربانی همراه شود امکان دارد در او اثر کند.
پس دلش نسبت به عروس نرم می شود و با این راهکار ارتباط بین این دو بهبود پیدا می کند.
همانطور که دست گذاشتن بر نقطه ضعف های خواهرشوهر بداخلاقی های او را تشدید خواهد کرد.
به همان نسبت بیان خوبی ها و توانایی های هر چند کوچک او دلش را با عروس همراه و رفتارهای غلطش را کم کم از بین میبرد.
بدیهی است که هرکس دارای خصوصیات رفتاری خوبی است، پس فقط کافی است عروس کمی دقت کند و با رصد رفتارهای خواهرشوهرش، نکات خوب موجود در رفتارش را پیدا روی همین نکات مانور بدهد.
فقط ذکر دو نکته در این تعریف و تمجیدها بسیار مهم است :
که با رعایت نکردن این دو نکته تحسین های عروس باعث آزردگی خواهرشوهر می شود.
عروس هم به دیگران شخصی چاپلوس و زبان باز معرفی خواهد شد.
هم برای این که حرمت ها حفظ شود و هم به این منظور که اطرافیان متوجه رفتار خواهرشوهر شوند، بهتر است تمامی ارتباط ها به صورت رسمی باشد.
چرا که باعث ایجاد حد و مرزهایی مناسب در ارتباطات شده و از بروز بعضی از برخوردها جلوگیری می کند.
اگر مراحل قبلی نتیجه ای نداد، فقط به منظور کمک و مشورت گرفتن برای این که اتفاق بدی پیش نیاید:
لازم است رفتار خواهرشوهر برای همسر تشریح شود.
چون همسر حتما باید از رفتارهای خواهرش باخبر باشد و در پیدا کردن راهکار به شما کمک کند و همراهی تان نماید.
حتما به همسر متذکر شوید که این صحبت فقط برای مشورت خواستن است و نیازی به دخالت او نیست.
خواهرشوهر حتما عزیز همسر می باشد، پس قطع ارتباط به هیچ وجه درست نمی باشد.
چون این قطع ارتباط اصلا نه کاری اخلاقی و نه خداپسندانه است.
ولی اگر هیچ کدام از راهکارهای پیشین تغییری در رفتار او ایجاد نکرد، چاره ای جز این کار وجود ندارد.
در صورت تنها بودن با خواهرشوهر حسود امکان دارد به فکر توطئه چینی و حرف درآوردن برای عروس بیفتد.
و حتی وی دیگران را علیه عروس بشوراند.
پس بهتر این است که با او تنها نه جایی بروید و نه در جایی جدای از بقیه تنها بمانید.
وقتی عاشقانه هایتان را در مقابل دیگران مطرح کنید. بیش تر مواقع حسادت دیگران ازجمله خواهرشوهر را هم برمی انگیزد.
توجه به این نکته خیلی مهم است که عاشقانه های همسران فقط مربوط به خود آن هاست، نه برای به نمایش گذاشتن.
نیازی نیست که خوشی های زندگی هر کس برای دیگران بازگو شود و اطرافیان در جریان خوشبختی های تک تک لحظه های آن ها باشند.
بازگو کردن این موقعیت های شاد زندگی امکان حسادت را فراهم کرده، زمینه ساز نفوذ حسودان در زندگی آن ها می شود.